LECTUS Nuptialis

LECTUS Nuptialis

Graece Γαμήλιος, aliter Genialis, a generandis liberis appellatus est, annotante Serv. ad Aen. l. 6. v. 603.

—— lucent genialibus altis

Aurea fulcra toris. ——

quem togâ in honorem Genii accuratissime sterni fuisse solitum, et Genios maritorum advocari, iam diximus. In hoc novam nuptam pronubae collocabunt, quae erant spectatae pudicitiae mulieres et quae uni tantum viro nupsissent, boni ominis ergo. Genios au tem maritorum advocabant, quia contrahitur matrimonium επ᾿ ἀρότρῳ παίδων. Cum itaque Genius hominum Generationi praeesse crederetur, et icirco a genendo dictus esset, advocabatur novae Nuptae ut adesse vellet et prolem fecundare, vide Censorin. de Die Natali Certe et Γενέται Θεῆ dicti Graecis, quibus in puerorum natalibus faciebant sacra. Eurip. Ione,

Θύσας δὲ Γενέται Θρᾶσυν, ἢν μακρόν χρόνον

Μενῶ, παροῦσι δαῖτει ἔςτωσαν φἰλοις.

Desid. Herald. ad Arnob. l. 2. plura apud Lips. in Electis, l. 1. c. 17. Eundem pro puerperis postea quoque stratum: suadet Prud. l. 1. c. Symmach. de simulacro Liviae ux. Aug. v. 224. et seqq.

Nondum maternam partu vacuaverat alvum,

Conceptamque viri subolem paritura gerebat,

Pronuba; iam gravidae fulcrum et geniale paratur.

Sternebatur autem vel palam in hortis, ut ille apud Iuv. Sat. 10. l. 4. v. 334. in hortis Lucullianis:

—— Tyriusque palam genialis in hortis

Sternitur ———

Vel etiam in atrio domûs, ante ipsam ianuam, unde advers. quoque dictus est. Catull.

Si tamen adversum mutavit ianua lectum,

Sederit aut nostro cauta noverca toro.

De quo Ios. Scalig. and Festum coet, Matronas Romanas,simul acin marti mannum convenerant, lectum ante ianuam sibi in atriostavisse. Et Thom. Bartholin. de Puerp. Vett. Hic lectus, inquit,, indem qui Nuptialis, feminis familiaris, in Alrio, s. Aula, s. Horto, dum in terram natus deponitur, sternitur exemptilis (nonnullis Prlumno et Picummo, infantium Diis, ut Varto apud Serv. habet) clausis ianuis, obductoque thalamo. Staturam Herculis expressit, in certum futuvae magnitudinis omen, vel ut facilius puerperam cum infante caperet. Ditioribus auratus et argenteus, simplici pauperioribus ornatu, vel ex ebore vel testudine compactus. Accedunt lecto flores vestesque s. purpureae s. auratae, cui, loco puerperae, insident Tibarem et Camabri, ut uxorum vice aegrotent etc. Nec omittendum, quod Lectum genialem rosis quâ solutis, quâ consertis, conspersum legimus apud Fulgent. Mytholog. l. 2. in Venere, Croco item apud Martian. Capell. l. 9.

Conscia iam Veneris nova serta parate Napea.

Crocumque lecto spargite etc.

Vide hîc passim, inprimis ubi Nuptialia tractamus: uti de Lecto Ferreo, inter Martyrum supplicia Vett. memorato, supra in voce Grabatus.